...wczoraj rozesłałem sporo maili do znajomych osób z zaproszeniem do podzielenia się swoimi doznaniami, nawiązując do wcześniejszych tematów. Byłem bardzo ciekaw, jak to zadziała na wyobraźnię, czy wspomnienia wyleje się strugami wyobraźni i zatopią sztywny realizm, czy wcześniej zanim to nastąpi, wyobraźnia uwięzi w niepewności.
W końcu nie doczekałem się odzewu, wiem, że to zbyt krótki czas, lecz nie cierpliwość robi swoje. Czekałem, czekałem, myślałem jak to mogło u innych być i nic. I tak zasnąłem.
... gdy wszedłem na bloga zastałem trzy wpisy, nie będę pisał od kogo - może innym razem, dodam tylko tyle, że jedna wypowiedź od drugiej była dłuższa a w miarę czytania wszystkie trzy historie łączyły się w jedną całość. W końcu znalazłem się świadomy we własnym śnie. Nie przerywając całej sennej sytuacji doprowadziłem do spotkania ze sobą trzech autorów i wyjaśniłem, że są gośćmi mego snu z poza granic mojej wyobraźni.
I dziwne, ale nie byli zaskoczeni, przeciwnie, powiedzieli, że są tego świadomi.
Kiedy bylam mala dziewczynka tworzylam w mojej wyobrazni cudowny swiat, ktory pomagal mi przetrwac chwile gdy zycie bylo dla mnie niezrozumiale i trudne jak pytania: dlaczego wybuchaja wojny, dlaczego ludzie morduja sie nawzajem? Podczas mojego dzieciecego rozkladu dnia cieszylam sie na to, ze wieczorem bede mogla wskoczyc do mojego lozeczka i odplynac w moja bajkowa wyobraznie - taka jaka ja sobie wymarzylam. Jako dorosly czlowiek zatracilam moje marzenia i wyobraznie, bo struktury, obowiazki, odpowiedzialnosc, bo...wiele innych spraw musialy stac na pierwszym miejscu.Czas minal, doswiadczenia i wnioski przyszly same. Szczesciem sa momenty dzieciecej wyobrazni uzupelnione doswiadczeniami doroslosci do ktorych moge przenosic sie wtedy, kiedy mam ochote, albo wtedy kiedy zycie bardzo boli i ...spokojnie zasnmac, bo kolejny dzien nastapi.
OdpowiedzUsuń